80 yaşındaki balkan göçmeni feride ertaş, izmir’in seferihisar ilçesi’nde yaşıyor. gözlerini, yugoslavya’da dünyaya açan ertaş, mübadeleyle çocuk yaşta türkiye’ye gelmiş. annesinin kendisi için çeyizlik kilim dokumasını görünce merak salmış, tezgah başına geçmiş:

"istiklal harbi’nden sonra balkanlardaki türkler zor günler geçiriyordu. ben bile çocuk olmama rağmen ailemizin yaşadığı sıkıntıyı fark edebiliyordum. atatürk’ü kaybettiğimiz yıl zorluklar içinde türkiye’ye geldik. babamın belirgin bir mesleği yoktu. evimizin bütün yükünü annem çekiyordu. kilim dokuyup bizleri büyüttü. ailemizi kimseye muhtaç etmedi. ben de kilim dokumasını, motif oluşturmasını ondan öğrendim. annemden devraldığım mesleğimle bende çocuklarımı büyütüp bugünlere gelebildik”

40 yıldır kilim dokuyup satarak aile bütçesine katkıda bulunan ertaş, tezgahı teknolojiye yenik düşünce emekliye ayrıldığını anlatıyor ama kültürel değerlerin yok olup gitmesine razı gelmemiş, destek talebine seferihisar belediye başkanı tunç soyer’in eşi neptün soyer'den yanıt gelmiş.

'haftada iki gün ders veriyor'

9 torun sahibi ertaş, şimdilerde, yeniden geçtiği ağaç tezgahın başında elindeki mekikle kilimleri yavaş yavaş dokumanın, bu sanatı gelecek nesillere aktaracak olmanın heyecanını yaşıyor. “yaşlandım, gücüm kalmadı ama gözlerim hala iyi görüyor” diyen feride ertaş, amacının yok olan bu mesleği tekrar ayağa kaldırmak, gençlere öğretmek olduğunu dile getiriyor:

“birşeyler üretmek, ortaya çıkarmak hoşuma gidiyor. topluma faydalı oluyorum. kilim dokurken de, o zor günler aklıma geliyor. bazen hüzünleniyor bazende keyif alıyorum. şu an belediyeye ait kent belleği ve anı evi’nde tekrar kilim dokumaya başladım. haftada iki gün meraklılarına ders veriyorum. bildiklerimi, tecrübelerimi onlarla paylaşıyorum. meraklısının çok olduğunu görmek beni sevindiriyor. bir kişi bile öğrense ne mutlu bana. hem emeğim boşa gitmeyecek hemde bu güzel el sanatı yok olmayacak”

kaynak: al jazeera