Türkiye

Selçuklu’nun ragbici torunları

Antrenman sahası, belediye parkı... Korumalıklar, strafor… Eldivenler, inşaat eldiveni… Konya'da üniversite öğrencilerinden oluşan Selçuk Kartallar, Amerikan futbolu ve ragbi oynuyor. Takım, aslında ayakta kalma mücadelesi veriyor. Selçuk Kartallar'ın antrenman gününe ortak olduk. Yaşadıkları çileyi konuştuk.

Konular: İnsan, Spor, Türkiye

sabır ve işçilik… anadolu selçukluları’nın konya’yı bu iki erdemle inşa ettikleri çok açık. gergefin her noktasındaki tarihi yapılar, bunun en güzel kanıtı. tıpkı, kendi yağıyla kavrulmaya çalışan selçuk kartallar gibi. onlar da emeklerinin karşılığını alabilmek için mücadele ediyor.

selçuk kartallar, konya kulübü. çoğu, selçuk üniversitesi öğrencisi. iki as takımları var. erkek amerikan futbol ve kadın ragbi. geçmişleri çok eskiye dayanmıyor ancak maceralarla dolu. 2004 yılında kurulan takım, 2009 yılında kapandı. ancak gençler azmetti ve geçen yıl takımlarını yeniden ayağa kaldırmayı bildi. her iki takım da bugün tbsf (türkiye beyzbol, softbol, korumalı futbol ve ragbi federasyonu) ikinci liginde ter döküyor. 

başarıya açlar ama başarıya giden yolları taşlarla dolu. gençler, enerjilerinin büyük bölümünü, önlerindeki taşları ayıklamaya harcıyor. destek veren yok, paraları da… takımlarının her türlü eksiğini, ya çalışarak ya da harçlıklarından arttırarak tamamlamaya çalışıyorlar.

selçuk kartallar’da ‘tam’ olan tek şey, takım ruhuna sahip olmaları. birbirlerine olan bağlılıkları ve inançları.

Belediyenin Selçuk Kartallar'a tahsis ettiği saha, 25 km uzaklıkta.

antrenmanlar belediye parkında

antrenman, selçuk kartallar sporcuları için başlı başına bir ‘olay’. sabit bir sahaları yok. olmadığı için malzeme de evlerde. konya belediyesi’nin gençlere tahsis ettiği saha, yaklaşık 45 dakikalık mesafede. o da haftada bir gün ve sadece bir buçuk saat. ideal antrenman süresiyse haftada 14 saat. turnuvalara hazırlanmak için bu süre elbette ki yeterli değil. onlar da çareyi boş buldukları parkta çalışmakta buluyorlar. kâh belediye parkı; kâh halı saha…

saraybosna parkı, kampüse yakın olduğu için en çok gittikleri yer. servisleri yok; tabanvay gitmek zorundalar. kilolarca ağırlıktaki malzemeyi de sırtlamak… öğrencilerin evleriyle park arasındaki mesafe iki kilometreden fazla. yükleri, bir süre sonra daha da ağırlaşıyor.

parkta en uygun yeri bulduktan sonra erkekler ve kadınlar sırasıyla antrenman yapıyor. bu antrenman çoğu zaman ‘doğal’ seyircili. parka torunlarıyla gelen anneanne de, sevgilisiyle kaçamak yapan gençler de antrenmana bir şekilde dâhil oluyor. yaptıkları spor sert. hele bazı hareketler var ki, parktakiler ‘allah allah’ nidâlarıyla takıma destek veriyor.

ragbi takım kaptanı seda sultan çetin, 'tek' başlarına mücadele vermekten çok yorduğunu anlatıyor. 

“istediğimiz desteği görmüyoruz, biz kendi yağımızla kavruluyoruz. biz zamanında maça çıkarken erkeklerin şortlarını alarak çıktık. düşünün konya’yı temsil eden kadın ragbi takımının şortu da çorabı da yoktu. kullandığımız malzemenin hepsini kendi emeğimizle aldık. ter döktük. alamadığımızı kendimiz yaptık, meselâ damiler. karşı oyuncuya hücum yapma sırasında kullanırız. orijinali başka bir malzeme aslında, biz süngerleri üst üste koyduk sonra da bir güzel diktik. onları kullanıyoruz.”

takım oyuncularından aycan ceylan’a göre bu süreç sporcular için çok yorucu ve odaklanma sorunu ortaya çıkıyor.

“lisedeyken voleybol maçımız olurdu, sahaya çıkardık. maç biter sonra eve dönerdik. burada böyle değil. evden çıkıyoruz. mühendisliğe gidiyoruz. orası dolu oluyor. oradan belediyenin sahasına gidiyoruz. idman yapalım diye çıplak ellerle kabloları bir araya getiriyoruz. sonra bir arkadaş babasının arabasını getiriyor, onun farıyla sahayı aydınlatıp idman yapıyoruz. bedenen, ruhen ve mental açıdan çok yorucu.”

Selçuk Kartallar Kadın ragbi takımında 26 oyuncu var. 14'ü lisanslı sporcu.

malzeme ikinci el, korumalıklar strafor

amerikan futbolu pahalı bir spor. malzeme, ithâl. gençler, her bir sporcuya ait malzemenin yaklaşık 1000 tl olduğuna vurgu yapıyor. bu parayı verecek hâlleri yok. kullandıkları malzeme, başka takımların ıskartaya çıkarttıklarından toplama. yani çöp olmaktan son anda kurtulan malzemeyi kullanıyorlar.

erkek takımının giydiği taytların içinde sert darbelere karşı korumalıkların olması gerekiyor. ancak bu pedlerin tanesi 40 ilâ 60 dolar. bu da onlar için yüksek bir meblâğ. takım oyuncularından utku dalgıç, kendi buldukları yöntemi anlatıyor.

“taytların üzerinde kemik koruyucusu var. sert plâstik bir malzeme bu. pahalı olduğu için alamadık. biz de yalıtım ürünü satın alıp taytların içine yerleştirdik. böylece korumalık elde ettik. darbeleri korumada faydalı olabilir. ama kayıyor. yerden kalktığımda dizliğimi düzeltmem gerekiyor sürekli. yukarı çıkıyor. gerçeği olsa böyle olmaz. maçla ilgilenemiyoruz. isyan edecek noktaya geliyoruz ama şimdilik yapacak bir şey yok.”

“bize bir şans verin”

kendilerini, ‘selçuklu’nun torunlarıyız’ şeklinde tanımlıyorlar. simgelerinde de atıf sözkonusu: kartal. ligde ‘türkçe’ isim kullanan ender takımlardan. selçuk kartallar spor topluluğu’nun başkanı alperen argut, çok fazla arayışa girmediklerini ifade ediyor.

“tarihi geçmişimiz var. selçuklu’nun torunlarıyız derken bununla şeref duyuyoruz. dünyaya sesini duyurmuş atalarımız var. yabancı isim mi kullanacağız. konya’dayız. farkındayız, amerikan futbolu dediğinizde özenti gibi duruyor. ama biz sporun birleştiriciliğine inanıyoruz. ülkemizi neden bu spor dalında temsil etmeyelim ki? konya’da bazı devlet kanallarına gittiğimizde ‘güreş yapın, halter yapın. başka bir şey yapın da destek verelim’ dediler. pahalı bir spor. futbol top, forma lazım. ama bizde çok fazla… bunlar türkiye'de üretilmiyor. maliyetli. rektör beyle görüşürüyoruz. umarım her şey iyi olur.”

argut, tek isteklerinin bir şans olduğunu söylüyor.

“biz bir emek veriyoruz ama karşılığını da almak istiyoruz. büyüklerimizden sadece bize bir şans vermelerini istiyoruz. 'gelin, görün sadece bizi’ diyoruz. ekip kuvvetli. herkesin kapısını çalıyoruz. tek istediğimiz, diğer takımlar gibi eşit koşullarda sahaya çıkmak.”

takım koçu kadir çetin, selçuk kartallar'ın ilk oyuncularından. kurulmasında bizzât payı var; bugün de yeni sporcular yetiştiriyor. çetin de selçuk kartallar'ın ayakta kalabilmesi için destek gerek diyor.

"bizlerin hedefi yarınlarımıza güvenle bakmak. sporun birleştiriciliğine olan inancımız her geçen gün artmaktadır. 2011'den beri verdiğimiz emekler, yavaş yavaş meyvelerini vermeye başladı. bu sefer de kabuğumuza sığmaz olduk. potansiyelimiz var ama elimiz kolumuz bağlı. dünyanın neresinde olursa olsun sevinçle karşılanacak bu emekler ve başarılar konya'da takdir ve destek ne yazık ki görmüyor. düzenli idman yapacağımız bir saha, malzemeyi koyacağımız bir oda, öğrenci harçlıklarından kesilmeyen deplasman giderleri bizler için yeterli."

Antremana yol yorgunluğu ile başlamak durumundalar.

türkiye’de amerikan futbolu

ilk kez 1987 yılında boğaziçi üniversitesi’nde öğrenciler arasında oynandı. türkiye’de 2005 yılında amerikan futbolunun türkiye beyzbol ve softbol federasyonu (tbsf) bünyesine dahil olmasıyla türkiye ligi resmi bir kimlik kazandı.

türkiye’de birinci ve ikinci lig var. birinci ligde 7 kulüp var. ikinci ligde de 12 kulüp yer alıyor. bir de üniversite takımlarının ayrıca karşı karşı geldiği ‘ünilig’ var. 

Yorumlar

Bu sitede yer alan içerikler sadece genel bilgilendirme amacı ile sunulmuştur. Yorumlarınızı kendi özgür iradeniz ile yayınlanmakta olup; bununla ilgili her türlü dolaylı ve doğrudan sorumluluğu tek başınıza üstlenmektesiniz. Böylelikle, Topluluk Kuralları ve Kullanım Koşulları'na uygun olarak, yorumlarınızı kullanmak, yeniden kullanmak, silmek veya yayınlamak üzere tarafımıza geri alınamaz, herhangi bir kısıtlamaya tabi olmayan (format, platform, süre sınırlaması da dahil, ancak bunlarla sınırlı olmamak kaydıyla) ve dünya genelinde geçerli olan ücretsiz bir lisans hakkı vermektesiniz.
;