belçikalılar 28 yıl sonra ilk kez çeyrek finale çıkmanın heyecanına bir de yarı final ekleme peşindeydi.

arjantinliler ise maradonalı kadronun başardığını 24 yıl sonra messili takımla yapıp yarı finale kavuşmak istiyordu.

copacabana'da taraftarların maç izleyip eğlendiği alana gittiğimde her yer mavi beyazdı. ortalıkta yüzlerce messi ve di maria vardı.

kuyruklar uzadı, maç saati yaklaştı. arjantinliler plajı doldurdu. yüzlerce kişi arasında belçikalı aradım. tam pes etmek üzereyken bir kişiye rastladım. o da 20 yıldır rio'da yaşadığını söyledi.

ignace mertens, pahalı bilet fiyatları yüzünden ülkesinden kimsenin buraya gelmediğini fark edince, futbola pek ilgisi olmamasına rağmen, eşini de yanına alıp bu alana maç izlemeye gelmiş.

mertens'e göre sonuç önemli değil. o, rio'da belçika'yı temsil eden tek taraftar olmanın gururunu yaşıyordu.

arjantin içinse durum farklıydı. copacabana'da bugün, brezilyalı'dan çok arjantinli vardı.

tüm sabah aynı şarkıyı söyleyip durdular. anlamını sorduğumda tam da bu konuya değindiklerini öğrendim.

şöyle diyordu arjantinliler:

"hey brezilya neredesin?
burası buenos aires mi yoksa?
her taraf arjantinli,
korkmayın gelin yanımıza."