2013 kadınlar avrupa şampiyonası'nda ev sahibi fransa finallerde ispanya’ya 70-69 yenilerek gümüş madalyada kalmıştı. şimdi 2 yıl sonra bu kez fransızların erkek basketbol takımı avrupa şampiyonası'na ev sahipliği yapıyor ve birçok uzmana göre 2 yıl önce kadınlarda gerçekleşen fransa-ispanya finali bu yıl da erkeklerde gerçekleşebilir.

ev sahibi fransa, 2011 avrupa şampiyonası'nda elde ettiği gümüş madalyanın ardından 2013'te basketbol tarihinde ilk kez avrupa şampiyonluğu'na yani altın madalyaya ulaştı. 2014 fiba world cup’ta da fransızların gümüş madalya aldığını düşünürsek ev sahibinin en büyük favori olarak gösterilmesine pek de şaşırmamak gerekir. son yıllarda fransa milli takımının bel kemiğini oluşturan tony parker ve boris diaw’ın da 1982 doğumlu olduklarını ve belki de son kez avrupa şampiyonası'nda boy göstereceklerini düşünürsek, bunun da evinde oynayan fransız ekibi seyircisi için de ekstra bir motivasyon kaynağı olmasını bekleyebiliriz.

fransızların şampiyonadaki en geniş ve atletik kadroya sahip olduğunu belirtirken, bu atletizmle savunmaya odaklandıklarında rakip için çemberi görmenin zorluğunu da tahmin edebilirsiniz. fransa’da tek sıkıntı yedek oyun kurucu antoine diot’un sakatlanıp kadrodan çıkarılması ve onun yerine düşünülen anadolu efes’li thomas huertel’in hazır olmamasını öne sürerek affını dilemesi (huertel’in bu cevabı ilk başta kadroya alınmamasının kaprisi olarak da değerlendirilebilir) olarak işaret edilebilir. nando decolo’nun da oyun kurucu özellikleri taşıdığını düşünürsek, ev sahibi altın madalya için güçlü motoru çalıştırmaya hazır. 
 

fransa ile birlikte şampiyonanın en büyük favorileri b grubu, yani türkiye’nin de bulunduğu grupta. ispanya ve sırbistan ile birlikte ben favoriler listesine, neden bu kadar ikinci hatta üçüncü plana atıldığını çözemediğim yunanistan ve hafife alınmaktan da büyük çıkar sağlayacağını düşündüğüm hırvatistan’ı listeye eklemek istiyorum.

1980 doğumlu pau gasol’un son avrupa şampiyonası olacağı da kesin ve son yıllarda bu tarihi jenerasyonun karnesi ispanyol standartlarının altında. özellikle de son dünya şampiyonasında madalyaya ulaşamayan ve bunun  hıncını almak isteyen ispanya’da eksikler (marc gasol, serge ibaka, ricky rubio, jose calderon ve juan carlos navarro) nerdeyse mevcut yıldızlar (gasol, sergio llull, nikola mirotic, rudy fernandez, sergio rodriguez) kadar önemli. ispanya’da kısa forvet ve pivot pozisyonunda rotasyon sıkıntısı her an kapıyı çalabilir ve gasol’u 5, fernandez’i de 3 numara pozisyonlarında beklenenden daha sıkça görebiliriz. bu da ispanya’nın hedef olan şampiyonluk maçına kadar fazla yıpranmamaya çalışacağının bir göstergesi olabilir.

'ispanya favorilerden ama gruptan birinci hatta ikinci bile çıkamayabilir'

ispanya şampiyonluğun en önemli favorilerinden ancak b grubu'ndan birinci hatta ikinci bile çıkamayabilir. türkiye’nin de yer aldığı grup şampiyonanın uzak ara en güçlü grubu. sırbistan ikinci olan dünya şampiyonası kadrosundan rotasyonun en etkili 7 oyuncusuyla şampiyonaya geliyor. anadolu efes’li nenad krstic’in sakatlığı ve yeni nba takımı san antonio spurs’den izin koparamayan boban marjanovic dışında “keşke şu da olsaydı” denilecek oyuncu eksiği de yok. ancak ne yazık ki bu iki oyuncu da pivot. yani sırplar pivot mevkiinde sıkıntı yaşayabilir. golden state ile yaşadığı 2 sezonluk nba macerasına (toplam 47 maç ve 0.9 sayı ortalaması) son veren ognjen kuzmic, olimpiakos ile anlaşan 20 yaşındaki nikola milutinov ile gecikmeli de olsa kariyeri nihayet çıkışa geçen ve minnesota timberwolves’dan panathinaikos’a transfer olan miroslav raduljica bu mevkiinin yükünü taşıyabilecek mi? takımda yetenekli oyuncu sayısı hem fazla hem de pozisyonlara yayılmış durumda. euroleague mvp’si nemanja bjelica, fenerbahçe’li bogdan bogdanovic, eski nba’ci nemanja nedovic ve tabii ki takımını vezir de yapan, rezil de edebilen milos teodosic.

b grubu'nda tüm dikkatler ispanyollar ve sırplar üzerindeyken, grupta yeterince ciddiye alınmadığını düşünen takımların başında italya geliyor. gümüş madalya aldıkları 2004 atina olimpiyatları'ndan bu yana italyanlar en güçlü kadrolarını bir araya getirdiklerini düşünüyorlar. marco belinelli, danilo gallinari, andrea bargnani gibi nba’in kalburüstü isimlerinin yanı sıra fenerbahçe’nin nba’den transferi luigi datome ve kendilerini euroleague yıldızı olarak kabullendirmiş alessandro gentile ve daniel hackett ile italyanların yıldız gücü çok parlak.

kadroda yeterince asker olduğunu da düşünüyoruz ama 3 ve 4 yıldız generallerle italyanlar komple bir ordu yani takım olabilecekler mi? slovenya’da ki son avrupa şampiyonasında gruptan namağlup çıkıp ilk kez tökezledikten sonra artarda yenilgilerle olimpiyat biletini bile aklamamışlardı. italya bu problemine çözüm bulmuşsa, ve işler iyi gitmediğinde direnç gösterebilecek ve birbirine sarılabilecek duruma gelmişse bu sayı potansiyeli ile kimsenin karşılaşmak istemediği bir ekip olur. 
 

'nowitzki 37 yaşında olsa da yine tehlikeli, belki de hiç olmadığı kadar'

grubumuzda izlanda’yı bir kenara koyarsak son rakibimiz de grubun ev sahibi almanya. evet almanya’nın kadrosu ispanyollar, sırplar ve italyanlar kadar göz alıcı değil. ama 37 yaşında da olsa, son avrupa şampiyonasını oynayacak olan efsane dirk nowitzki faktörü var. nowitzki çaylak sezonundan bu yana nba’deki en sönük sezonunu geçirdi ve tabii ki eskisi gibi alman milli takımının tüm yükünü iki omuzuna sırtlayacak durumda değil. ama nowitzki yine tehlikeli, belki de hiç olmadığı kadar. çünkü bir kere şampiyonun yüreğine sahip ve kritik anlarda ateşten gömleği yine başarıyla giyecektir. ikincisi de alman basketbolu ve milli takımı için 1999 yılından bu yana bu kadar önem taşıyan, bu kadar fedakarlık yapmış bir devi almanlar grupta sadece izlanda’yı geride bırakacak bir vedayla yollamamak için ellerinden gelen herşeyi, hatta daha fazlasını bile yapacaklardır.

türkiye'nin gruptan çıkabilmek için olmazsa olmazları

işte böylesine bir gruptan çıkmaya çalışacak türkiye. doğuş balbay’ın son anda sakatlanması ergin ataman-ufuk sarıca ikilisinin hazırlık maçları başladıktan sonra geliştirdikleri yeni agresif, baskılı, sert ve savunmacı milli takım karakterini olumsuz etkileyecektir. ömer aşık olsaydı tabii ki daha iyi olacaktır, ama ataman-sarıca ikilisi ondan kalan boşluğu doldurmayı ve tamir etmeyi başardı. hazırlık döneminde şampiyonanın en genç takımlarından birisi olan türkiye umut veriyordu. bu sakatlıktan sonra bakalım bu devam edecek mi? ancak böylesine bir grupta çıkabilmek için bazı olmazsa olmazlar var.

ersan ilyasova’nın istikrarlı bir şekilde sayı üretmesi. semih erden’in darüşşafaka doğuş ile imzaladığı anlaşma öncesi gibi “iş arar” kafa yapısı ve konsantrasyonu ile oynaması. zaten sıkıntılı ve kısıtlı olan oyun kurucu mevkiin de bobby dixon uyum sürecini aşmış ve hem takımı oynatan, hem de üreten karşıyaka kimliğini bulmuş olması. furkan aldemir, sinan güler, cedi osman ve göksenin köksal gibi yıpratıcıların faul problemi yaşamaması. melih mahmutoğlu’nun pozisyonu bulduğunda affetmemesi. takımın en gençleri kartal özmızrak ve furkan korkmaz’ın şans tanındığında “ben buraya aitim” mesajı veren bir katkı yapmaları. barış hersek’in basketbolseverlere fenerbahçe dünya kadar parasını çöpe atmadığını biraz olsun göstermesi.

olmazsa olmazlar listesi uzadıkça işimizin kolay olmadığı net bir şekilde gözüküyor. grubu dördüncü bitirmenin de çaprazdan büyük ihtimalle fransa gelecek anlamını taşımasıyla zor daha da zorlaşıyor. ancak dediğimiz gibi umut veren bir hazırlık dönemi geçirdik, şimdi bunun istikrara dönüşmesi lazım. türkiye'ye başarılar diliyoruz.

basketbol spikeri murat murathanoğlu, 1958 istanbul doğumlu. abd'de 17 yıl yaşadıktan sonra türkiye'ye döndü. spikerliğe 1988'de trt'de başladı. birçok televizyon kanalında çalıştı. şu an lig tv'de görev yapıyor.

bu makalede yer alan görüşler yazara aittir ve al jazeera’nin editöryel politikasını yansıtmayabilir.