abd’nin michigan üniversitesi’nden lauren sallan’ın başını çektiği araştırmaya göre, iki türü olduğu düşünülen bandrigalar aslında tek bir türe sahipti. sallan, sanıldığının aksine ilkel köpekbalıklarının hem tuzlu hem de tatlı suda yaşayan iki türden oluşmadığını ancak tatlı sudan tuzlu suya göç ettiğini belirtti.

uzun, kaşık sapına benzeyen burunlarıyla günümüz köpekbalıklarından oldukça farklı bir görünüme sahip olan bandringa’lar, göçü üreyebilmek ve dünyaya getirdikleri yavrularını daha iyi besleyebilmek için yaptı.

sallan, araştırmaları sonucu yetişkin bandringalara ait fosilleri denizden uzak bölgelerde, yavruları ve yumurtaları ise kıyı bölgelerinde bulduklarına dikkat çekti. sallan, ‘kıyı bölgelerinin köpekbalıkları için bilinen en eski yuva olduğunu’ söyledi.

köpekbalıklarının yolculuğu

paleontologlar, 2011 yılında sarapod dinozorlarının yaklaşık 150 milyon yıl önce göç ettiklerine dair ilk kesin delili bulduklarını açıklamıştı. araştırması journal of vertebrate paleontology dergisinde yayımlanan sallan ise bandringa’ların bu tarihi en az 150 milyon yıl geriye çektiğini belirtti.

abd’nin nebraska üniversitesi’nden george engelmann, omurgalı bir hayvanın gerçekleştirdiği göçün es eski delilini bulmuş olabileceklerini ve ilk omurgalıların tatlı ile tuzlu su arasında göç ediyor olma olasılığını hiç düşük görmediğini ifade etti.

modern köpekbalıkları, yumurta burakmak veya doğum yapmak için açık denizlerden kıyılara geliyor. köpebalıkları bu göçü, yavrularını avcılardan korumak için yaparken, bandringaların tuzlu suya sık sık geri döndüğü tahmin ediliyor.

genetik bilgiler, köpekbalıklarının doğduktan sonra üredikleri yere geri döndüğünü ortaya koymuştu. bu bilgi, sallan’ın elde ettiği bulguları da güçlendirdi.  

sallan, bandringa köpekbalıklarının göç etmek için belirledikleri yerlere geri dönmeleri sağlayacak hafıza gücünün yanı sıra, tuzlu su ile tatlı su arasında denge kurmalarına yarayacak sistemi geliştirdiklerini düşündüğünü söyledi. 

kaynak: ajanslar