istanbul üniversitesi bilgi ve belge yönetimi bölümü son sınıf öğrencisi. final sınavları için vaktinin çoğunu beyazıt’ta, okulda ya da kütüphanede geçiriyordu. bizimle de beyazıt’ta buluştu.

kayhan tüney, sağ kolunu neredeyse hiç kullanamıyor, sağ bacağı da 3 santimetre kısa. çocukluğunda tunceli’de gerekli tedaviyi alamadı. istanbul’da üniversite öğrencisiyken, bir protesto eyleminin ardından tutuklandı. 22 ay edirne f tipi cezaevinde tutuklu kaldı. tutuksuz yargılanmak üzere tahliye edilirken, bedensel engeli yüzünden yaşadığı sıkıntıları anlattı. tüney, “ben çoğu ihtiyacımı dışarıda da olsa içeride de olsa yakınlarımın yardımı ile görüyorum. örneğin, cezaevinde bulaşık, çamaşır makinesi yok. herşeyi kendiniz yapıyorsunuz. bütün bireysel ihtiyaçları kendiniz yapıyorsunuz ve ben dışarıda olsam bile yakınımdan, ablamdan, kardeşimden yardım alıyorum. içeride de bu tür yardımlara ihtiyacım var” diye anlattı yaşadıklarını.

içeride engelli olmak kolay değil

cezaevinin 3 kişilik bu odalarının mimarisi de onu zorlamış. yatakların üst katta, banyo, tuvalet ve mutfağın ise alt katta olması tüney için büyük sorundu. “merdivenleri zor da olsa çıkabiliyordum. ama hiç yürüyemeyen bir insanın, felçli birinin f tipinde yaşaması imkansız” dedi, cezaevindeyken hücre cezası alıp, koğuş arkadaşlarının yardımlarından mahrum kalmaktan korktuğunu anlattı. 

kayhan tüney, cezaevine girince, fizik tedavi süreci de aksadı. edirne devlet hastanesinde fizik tedavi bölümüne gittiğini, ama doktorun kendisiyle ilgilenmediğini söyledi: bari kendi kendime yapayım dedim. birkaç tane malzeme istedim; kum torbası, stres topu... el ve ayakları güçlendirici malzemeler bunlar. ama cezaevinde neredeyse hepsi yasak. bir tek stres topunu alabildim. “kum torbası neden yasak?” diye sordum, “içine birşeyler koyup saklayabilirsin” dediler. böyle gerekçelerle fizik tedavi malzemelerini de vermediler.

mahkemesinin yakında sonuçlanacağını söyleyen tüney’in tekrar içeri girme ihtimali var. şimdi bir an önce okulunu bitirmek istiyor.