siz ziyaretlere gittiğinizde kimlerle oturuyorsunuz?

erkeklerle oturuyorum genelde.

taziyelerde?

erkek tarafında oturuyorum. ama kadın tarafına da geçip taziyelerimi sunuyorum.

aşiretiniz kaç kişi? nasıl bir yapılanması var?

bir kere şunu açıklığa kavuşturalım. aşiret deyince klasik tarzda bir aşiretten bahsetmiyorum. demokrat bir aileyiz. ben de demokrat bir aşiret lideriyim. işleyişi anlatayım önce. herkes kendi köyündedir. herkesin kendisine göre arazisi ve işleri vardır. dünya gailesi, bazen sıkıntıya giriyorlar, kavgalar oluyor, şu oluyor, bu oluyor. o durumlarda bir aile gibi sahip çıkıyoruz ve dayanışma içinde sorunları çözüyoruz. yoksa ekmeğini, suyunu ben veriyorum gibi bir durum söz konusu değil. ama ihtiyacı olduğunda da koşuyorum, sahip çıkıyorum. yanlış bir yola girdiklerinde de çağırıp konuşuyorum ve uyarıyorum. şeyhdoda olarak 25 köy ve 30 binin üzerinde bir nüfustan bahsediyoruz.

size ait araziler?

12-13 bin dönüm kadar.

eşiniz trabzon’lu ve bölgeden de aşiretten de değil. karşı çıkanlar oldu mu?

oldu. evlenirsem aşiretten uzaklaşırım mantığı vardı. ne kadar güvence versem de ‘yok evlenirse gider, bir daha gelmez’ diyorlardı. ama uzaklaşmadım, hâlâ buradayım. eşimi sevip sayarlar, aileden görürler. ne o burada bir sıkıntı görüyor türk olarak, ne de ben trabzon’da sıkıntı görüyorum kürt olarak. şu an devam eden bu barış sürecine model gibiyiz. soy babadan geçiyor, ben kürt'üm ama çocuğum türkmen.  bunu evimizde yaşıyoruz neden sokaklarda yaşamayalım.

trabzon’da böyle bir şeyle karşılaştınız mı?

hayır, asla. ne gördüm ne hissettim. bizim bölgede nasıl aşırı uçlar varsa trabzon’da da mutlaka vardır. ama ben hiç görmedim. benden sonra karadeniz ile kız alıp verme çok oldu. bizim bir köylü iki kızını birden karadeniz’e gelin verdi. çok memnun.

aşiretten ve sorumluluklardan yorulduğunuz oluyor mu? tercih eder miydiniz başka bir yerde sıradan bir kadın olarak yaşamayı?

sıkılırdım, yapamazdım sanırım. ben çok seviyorum burayı. insanını seviyorum ve toprağın içinde olmayı seviyorum. başkalarına kötü kokabilir ama ben tarlada çalışan insanın terini güzel bulurum. çünkü emeğin kokusudur. ben tarladayım sürekli, çalışanlarla beraber çalışır, aynı kaptan yemeğimi yerim. parmaklarım ojeli, her gün kuaförde olacağım bir hayat yaşayamazdım. bana göre hayat bu değil.

babanız varlıklı biriydi; topraklarınız, köyleriniz var, bu güç sizi nasıl etkiledi?

inatçıyımdır. asla kimseye kibirle, üstten bakmadım. ne ben ne ailemde yoktur kibir. ben evden çok tarlada çalışanlarla birlikte olurdum. kimsenin gücü yetmezdi bana. koşar, atlar, erkeklerle kavga eder, yüzmeye batman çayı'na giderdim. erkek gibi yetiştim. babam zaten milletvekili olduğu için ankara’daydı sürekli. annem de başa çıkamazdı benimle.

"aday olmamın nedeni çözüm süreci"

bir yandan da siyasetle iç içesiniz...

1999 yılından 2007’ye kadar doğru yol partisi silvan ilçe başkanlığı yaptım. 2007’de siyasetten ayrıldım. 2008’de evlendim, 2009’da da anne oldum. evlenecektim, yorgunluk da vardı, ara verdim. eşim de demokrat parti’de genel sekreter yardımcısı'ydı. bu vesileyle tanıştık.

şimdi yeniden siyasete giriyorsunuz. neden?

aday olmamın nedeni çözüm süreci. çünkü biz bu süreci kendi evimizde yaşadık. neden sokaklarda yaşamayalım? neden halk tabanına indirmeyelim? beni hem heyecanlandıran hem de siyasete girmeme vesile olan itici güç bu. ailem de istedi, eşim de destek verdi. bizim aile olarak maddi manevi hiçbir şeye ihtiyacımız yok. koltuk derseniz babamın koltuğunda oturuyorum ve benim için en kıymetlisi bu. aşiretimiz de istedi elbette ve destek veriyorlar.

Suna Kepoğlu Ataman 30 bin kişilik Şeyhdoda aşiretini yönetiyor.

leyla zana ile akrabaymışsınız?

annemin amcasının torunudur. zaman zaman bir araya geliyoruz. leyla hanım'ın babasıyla benim babam kardeş gibiydiler. inanıyorum, seçilirse o da bu süreç için hizmet verecektir. çünkü kendisi de çok çekmiş biridir.

leyla zana hdp’den aday, sizin ak parti’den. adaylığınıza itirazı oldu mu?

hayır kesinlikle. ancak birbirimize ‘hayırlı olsun’ deriz.

milletvekili olduğunuz takdirde neler yapmak istersiniz?

bölgeme ve ülkeme hizmet etmek istiyorum. bakın trabzonlu bir annenin oğlu askerde, silvan’lı annenin de dağda. bu sorunun artık sona ermesi ve bu oğulların karşı karşıya gelmemesi lazım. otuz yıldır bu kan dökülüyor ve bir kürt olarak artık dayanacak takatim kalmadı. ben kürt'üm ama oğlum türk. kalkıp atacak mıyım? beni oğlumdan ayırabilirler mi? benim de yapmak istediğim bu, artık birbirimizden ayrılmayalım ve bunu arzulayanlara müsaade etmeyelim.

aday gösterilmezseniz?

asla. ne gönül koyarım, ne küskünlük olur, ne de mücadelemi bırakırım. bizim dostluğumuz ölene kadardır.

kaynak: al jazeera