"anlamıyorsunuz değil mi? öyle gülüyorsunuz. ben de sizi anlamıyorum zaten. ne yapacağız?"

sekiz yıl önce, denizlili öğretmen emre aydın şanlıurfa siverek’teki demirci köyüne atandığında öğrencilerine bu soruyu soruyordu. kendini anlatmak için imkânsızlıklar içinde didinen bir öğretmen ve sadece kürtçe konuşabilen, hiç türkçe bilmeyen öğrencilerinin hikâyesine "iki dil bir bavul" filmiyle yüz binler tanık oldu.

Aydın'ın kız kardeşi Siverek'in Böğürtlen köyünde öğretmenlik yapacak. [Fotoğraf: Umay Aktaş Salman/Al Jazeera Türk]

emre öğretmen'in hikâyesini beyazperdeden izleyenler öğretmenin ve öğrencilerin bir yılına tanık oldu ama kameralar kayıttan çıktıktan sonra hikâye devam etti. hikâyenin geri kalanında güneydoğu'ya gider gitmez batı'ya dönmenin yolunu aramayan, öğretmenlikten yeni mezun olan kardeşine de atama tercihlerinde siverek'i yazdıran idealist bir öğretmen var. emre aydın'ın kardeşi betül aydın, üç gün önce siverek böğürtlen köyüne beden eğitimi öğretmeni olarak atandı. "ağabeyimin kaldığı yerden devam edeceğim" diyor.

üç yıl boyunca çabaladı

emre öğretmen 2007'de başladığı, bir tek sınıftan ve kaldığı tek göz odadan ibaret okulda üç yıl tek başına çalıştı. bu süre içinde iki kez ücretli öğretmen geldi ama çalışamayacaklarını söyleyip ayrıldılar. emre öğretmen okulun temizliğinden, öğrencilerin kişisel temizliğine kadar her şeyi tek başına yaptı. çoğu zaman kaldığı tek göz odada elektrik ve su yoktu. bir ve ikinci sınıflara sabahtan öğlene kadar, üç, dört ve beşinci sınıflara öğleden sonra ders veriyordu.

[Fotoğraf: İki Dil Bir Bavul Filmi'nden alınmıştır.]

öğrencilerinin çoğuna ilk yıl okuma yazma öğretti. ikinci yıl öğrencileri mesela ‘araba’ yazabiliyor, okuyabiliyor ama anlamını bilmiyorlardı. emre öğretmen bu kez her şeyi görsel olarak anlatmaya başladı. fiziksel koşulların olumsuzluğu, dil sorunu içinde hem öğrenciler hem öğretmen çok çabaladı. üç yılın sonunda yaklaşık 100 öğrenci mezun etti ve ilköğretim ikinci kademeye devam etmelerini sağladı, ailelerini ikna etti.

kardeşini de köy çocuklarına yolladı

üç sene sonunda sağlık problemleri yüzünden tayin istedi ama ne ili ne de ilçeyi terk etti. sağlık merkezine yakın olması gerekiyordu. siverek’teki bir okula geçti. üç yıl da burada çalıştı. şimdi ise memleketi denizli’de yine bir köy okulunda öğretmen. yine birleştirilmiş bir sınıf okutuyor. bölgeden altı yıl sonunda ayrılsa da aydın, şimdi de kardeşi betül aydın’ı siverek’te çalışması için motive etti. adnan menderes üniversitesi beden eğitim öğretmenliği mezunu betül aydın, üç gün önce atanan 37 bin öğretmen arasında. istedikleri oldu. ağabeyinin çalıştığı ilçeye, siverek’e atandı. aydın, böğürtlen köyü ortaokulu'nda göreve başlamak için işlemlerini tamamladı. 

"çocukları sporla tanıştırmak istiyorum"

22 yaşındaki betül aydın, ağabeyinin öğretmen olması için onu yönlendirdiğini anlatıyor.

 "ağabeyimin yer aldığı filmi izlediğimde lise öğrencisiydim. şehirde her şey elimizin altında büyüdük. doğu'ya gitmemiştik. hem ağabeyimin hem öğrencilerinin yaşadığı zorlukları görünce çok şaşırmıştım. beni öğretmen olmaya da ağabeyim yönlendirdi. zaten merkez yerine köy okulunda çalışmayı çok istiyordum. siverek için ağabeyim motive etti. tercihlerime yazdık."

atama sonuçlarını görünce çok sevindiğini anlatan aydın, çok heyecanlı olduğunu, köydeki çocukları spor ile ilgili bilinçlendirmek, yeteneklerini keşfetmek, takımlar kurmak için sabırsızlandığını anlatıyor. 

Emre Aydın, Siverek'in Demirci Köyü'nde öğretmenliğe başladı. [Fotoğraf: İki Dil Bir Bavul Filmi'nden alınmıştır]

ağabey aydın ise, "yalan değil ankara’nın doğusuna geçmemiş biri olarak, şanlıurfa siverek’e giden otobüse bindiğimde nasıl erken dönebilirim diye düşünmüştüm" diyor. aydın, "köye gidince tüm şartlara rağmen her şey değişti. oradaki öğrencilerin potansiyeli var ama süreklilik yok. çok sık öğretmen değiştiriyorlar. siverek’te yaşadığım mesleki tatmini hiçbir yerde yaşamadım. oradaki öğrencilerimi unutamam. kardeşime gözüm kapalı yazdırdım bölgeyi" diye konuşuyor.