hava eksi 4-5 derecelerde. istanbul’da hava buz gibi. sokakta yaşayanlar donma tehlikesiyle karşı karşıya.

beyoğlu’nun arka sokaklarında şefkat-der'in açtığı evsizler evi’nde sokakta yaşayanlar için her akşam mercimek çorbası pişiyor. çorbanın dağıtımını ise gönüllü bir ekip yapıyor. termosa konan mercimek çorbası el arabalarına yerleştirilerek sokak sokak geziliyor. gönüllü ekip beyoğlu’nda dolaşarak dışarıda yaşayanlara sıcak çorba dağıtıyor, onlarla sohbet edip dertlerini dinliyor.

kimi bulduğu battaniyeleri üzerine örtmüş, bir evin önünü kendine mesken edinmiş uyuyor. çorbacı ekip uyuyanlara bir tas sıcak çorba veriyor. rahatsız etmeden, sessizce çorbalarını sıcak içmelerini söyleyerek yanlarından uzaklaşıyor.

beyoğlu’nun arka taraflarındaki buz tutmuş yokuşu tırmanmak zor olsa da ekip çorbaları dağıtmayı sürdürüyor.

B.Ç dört yıldır sokaklarda yaşadığını söylüyor. [Fotoğraf: Kemal Soğukdere]

“annem babam çok kavga ederdi”

istiklal caddesi'nde arkadaşları ile gezen b.ç. 16 yaşında. üzerinde ince bir mont, başında da bere var. üşüdüğü her halinden belli. sıcak çorbayı içerken bile soğuktan eli titriyor.  

ailesinin diyarbakır’da olduğunu, anne babası sürekli kavga ettiği için evden kaçtığını söylüyor. dört senedir sokakta yaşadığını anlatan b.ç., soğuk kış günlerinde sabaha kadar uyumadığını belirtiyor:

“ben gece hiç uyuyamam. çünkü uyudun mu ölürsün, bir daha kalkamazsın. kanın durur yani, hep geziyorum, yani insanlar nasıl geziyorsa sabaha kadar geziyorum. sabah bir tane kâğıt buluyorum, gidiyorum metroda uyuyorum.”

sokakta yaşamak zorunda olduğunu söyleyen b.ç iş bulduğu zaman çalıştığını, garsonluk yaptığını belirtiyor. 

“hırsızlık olmasın, kötü iş olmasın da ne olsa yaparız. para kazanırız. şimdi işsizim, sokaklarda yaşıyorum.”

istanbul büyükşehir belediyesi de havaların soğumasıyla sokakta yaşayanları zeytinburnu kapalı spor salonu’na aldı. ancak orada kalmak istemiyor, gerekçesini ise “orada her tür insan var, denedim ama kalamadım” şeklinde açıklıyor.

“para kazanmak için ağabeyiyle istanbul’a geldi”

10 yaşındaki b.f ise suriyeli. ailesinin gaziantep’te olduğunu, ağabeyi ile istanbul’a para kazanmaya geldiklerini söylüyor. sokaklarda kağıt mendil sattıklarını anlatıyor. “çok soğuk olunca diskoda yatıyoruz. diskoda adam bizi çağırdı. “gel diskoda yat” dedi, yatıyoruz orada. yaşıyoruz işte. üşüyoruz ama ne yapalım. para kazanıp antep’e gideceğiz” diyor.

y.o.  41 yaşında. adanalı. hayatta sadece kardeşleri olduğunu, onlan da kendisine bakmadığı için istanbul’a çalışmaya geldiğini anlatıyor. sokaklarda yaşadığını, kağıt mendil satarak geçindiğini söylüyor. havalar soğuyunca zeytinburnu’ndaki spor salonunda kalmaya başladığını belirten y.o, varis çorabı alamamaktan şikâyetçi:

“15 gündür belediyenin kampında kalıyorum. bize yeni kıyafetler, ayakkabı, mont verdiler. gün boyu sokakta kağıt mendil satıyorum. gece yine spor salonuna gidiyorum. ev tutmaya gücüm yetmiyor. hastayım. damar tıkanıklığı var. varis çorabı alamadım. iğne ile yaşıyorum, raporlarım var. normalde sokakta yaşıyorum. dört ay spor salonunda kalıp tekrar sokaklarda yaşayacağım.”

Normalde sokakta yaşayan Y.O 15 gündür geceleri Zeytinburnu spor salonunda kalıyor. [Fotoğraf: Kemal Soğukdere]

suriye’de endüstri mühendisliği okudu, sokakta yaşıyor

gezi parkı’nda gönüllü ekipten çorba alan s.i de suriye’den bir yıl önce geldiğini söylüyor. suriye’deyken endüstri mühendisliği okumuş. 25 yaşında. bir yıldır sokakta yaşıyor. “ailem suriye’de. benim askere gitmem gerekiyordu. gitmedim. şimdi geri dönemiyorum. burada bir süre sarayburnu’nda bir kafede çalıştım. şimdi işsizim. çalışıp, para kazanmak istiyorum. bir arkadaşımla birlikte sokaklarda kalıyoruz. iş bulup, çalışmak istiyorum“ diyor.

“onlara yardımı borç ödemek gibi düşünüyorum”

sokakta yaşayanlara çorba yapan ayşe tükürükçü her akşam 70-80 kişilik çorba yaptığını, bu çorbaları sabaha kadar dağıttıklarını belirtiyor ve “birkaç gündür daha az kişi var. ama biz yine çorba dağıtmaya devam ediyoruz. zeytinburnu’nda belediyenin açtığı spor salonuna gitmeyenler hâlâ sokaklarda, onlara çorba dağıtıyoruz” diyor.

Her akşam çorba dağıtmaya çıkan Şevkatder ekibi bazen 7-8 saat sokaklarda dolaşıyor. [Fotoğraf: Kemal Soğukdere]

çorba dağıtan gönüllü ekipte bulunan berkan çelik ise mimar. sosyal medyada çorba dağıtımını duyup, buraya geldiğini söylüyor. çelik kendilerinden etkilenerek adana, izmir, antalya ve istanbul’un diğer semtlerinde de çorba dağıtımına başlayanlar olduğunu anlatıyor.

taluay denizhan petihuva da 43 yaşında bir mimar. “ben bu yardımı borç ödemek gibi düşünüyorum" diyor.