suruç’un en işlek caddelerinden birinde, kaldırımda ekmek açan ve pişiren iki kadın hemen göze çarpıyor. ilk bakışta ticari bir faaliyet gibi görünse de, aslında suriyeli aileler ihtiyaçları için yapıyor. şexo ve ali ailelerinin fertleri, meraklı gözlerin bakışlarına aldırmadan ekmek yapıyorlar. biri hamur hazırlıyor, biri ekmeği açıyor, biri kızgın sacın üzerinde pişiriyor, biri de pişenleri topluyor. baba muhammed şexo da eve, yani depoya taşıyor.

kaldırım mutfak oldu

aile ekmek pişirme işlemini iki günde bir yapıyor. iki aydan beri aynı şartlarda yaşadıklarını anlatan baba muhammed şexo, gidecek yerleri olmadığı için depoda yaşadıklarını söyledi.

“buranın sahibi burayı öylesine bize verdi. iki aile yerleştik. gidecek başka yerimiz olmadığı için buraya yerleştik. içeride yatıp kalkıyoruz, yemekleri içeride pişirsek de, ekmekleri burada kaldırım üzerinde pişiriyoruz. insanlar sağ olsun bir şey demiyorlar. banyosu yok, tuvalet için petrole gidiyoruz.”

şexo, kobani'ye dönmek için durumun biraz düzelmesini bekliyor. dönme umudu ile bekleyen şexo ve ailesi, bu nedenle -kötü de olsa- düzenlerini bozmak istemiyor.  aile pişirdikleri ekmeği günde üç öğün çayla birlikte yiyor.

Aileler günlük ihtiyaçlarını kaldırımlarda ekmek pişirerek karşılıyor

[[Fotoğraf:Özgür Tomakin/Al Jazeera Türk]]

sobasız kış 

şexo’nun depo komşusu cuma ali, kobani’nin mışko köyünden. onlar da iki aydan bu yana depoda yaşıyor. ekmekleri iki aile birlikte yapıyor. ali de çaresizlikten yakınıyor.

“sahibi bizden kira almıyor. gerçi istese de verecek paramız yok. içeride ekmek yapamıyoruz, kaldırımda yapıyoruz mecburen. içerisi soğuk, soba yok. pişirdiğimiz ekmekleri çayla birlikte yiyoruz. başka yiyecek bir şeyimiz yok. iki aydan beri et görmedik.”

depoda yaşayan aileler geceyi battaniye altında geçiriyorlar. havalar her gün daha fazla soğuyor. umutları, kış bastırmadan kobani’ye geri dönmek.

kaynak: al jazeera