amerikan uzay ve havacılık dairesi (nasa) tarafından yirmi yıl önce dünya yörüngesine yerleştirilen uydu, cumartesi sabahı yeryüzüne düştü.

nasa'dan yapılan açıklamaya göre, uydu kanada’nın calgary kentinin 18 km güneyinde 24 bin nüfuslu okotoks kasabası semalarında parçalandı. yer'e düşen uydunun parçaları, 805 km'lik alana yayıldı.

"üst atmosfer araştırma uydusu" (uars), türkiye saati ile cuma akşamı 6.45 ile 7.45 arasında atmosfere giriş yapmıştı. uzmanlar, cumartesi sabah saatlerinde uydunun atmosferde yanması ve parçalarının dünyanın çeşitli bölgelerine düşmesini bekliyordu. ancak kalıntıların nereye ve hangi saatte düşeceği kesin olarak hesaplanamamıştı.

nasa son açıklamasında uydunun yörünge değiştirerek kuzey amerika üzerinden geçeceğini ve kanada'ya bazı parçalarının düşmesinin mümkün olduğunu belirtmişti. bilgisayar programlarında yapılan tahminlere göre, uydu parçalarının güney pasifik'te bir yere düşeceği de tahminler arasındaydı.

kanada'nın batısındaki okotoks kasabasına uydu kalıntılarının düştüğü  haberi ilk olarak sosyal paylaşım sitelerinde yer aldı.

500 kiloluk parçalar düşebilir

yetkililer, yaklaşık altı ton ağırlığında ve otobüs büyüklüğündeki uydunun son 30 yılda atmosfere giren en büyük nasa uydusu olduğunu belirtiyor. nasa'ya göre uydu ekvatorun 57 derece kuzeyi ile 57 derece güneyi arasında  seyahat edecek uydunun yörüngesi; kanada, afrika, avusturya, pasifik okyanusu, atlantik ve hint okyanusu olarak açıklandı.

uydunun büyük kısmının atmosferde yanması  bekleniyor ancak toplam 500 kilogram ağırlığında 26 parçanın farklı yerlere düşebileceği sanılıyor.
nasa'nın 1991 yılında atmosferdeki ozon ve diğer kimyasalları araştırmak için yörüngeye yerleştirilen uydu, 2005 yılında misyonunu tamamlamıştı. uydu yer çekimiyle yavaş yavaş dünyaya yaklaşmaktaydı.

'insan üzerine düşmesi zor'

uydunun rotası üzerinde okyanus ve çöllerin olduğunu belirten nasa yetkilileri, uydu parçalarının bir insanın üzerine düşme olasılığınınsa yalnızca 3 bin 200’de bir olduğuna işaret ediyor.

nasa'ya göre dünyanın çevresinde buna benzer  20 bin parça dönüyor. uydulardan kopan bu tür parçaların atmosfere girmesiyse neredeyse yılda bir oluyor.

rusya'nın 135 tonluk mir uzay istasyonu da 2001 yılında pasifik okyanusu'na düşmüştü ancak bu kontrollü bir düşüş olmuştu. nasa da bundan böyle atmosfere yeniden giriş yapma olasılığı olan uyduları uzaktan kontrol edilebilir olarak tasarlıyor, ancak dünyaya düşmesi beklenen bu son uydu uzaktan kontrol edilemiyor.

kaynak: ajanslar